ඇරුණු කවුළුව අසල
අසුන්ගෙන පහසුවට
ගෙවන්නට මොහොතක්
නිසසල සුවයෙන්
සැරසී හිඳ ගතිමි
රැය පිහින මද පවන
සිසිලසයි සීතලයි
හමා එන සුළං රළ
ගත පුරා පිනා යයි
දුටුවෙමි ඈ මඩල
පිරිපුන්ව වටකුරුව
හිනැහුනා මා සමඟ
නාදුනන ශ්වේත රුව
අහස් කුස ලංකාර වේදිකා තනාලා
තරු රැඟුම් අතර මැද මා සමඟ හිනැහුනා
හිනැහුනේ මා හටද?
නැතිනම් තවකෙකුට?
ඈගේ රැඟුම් දැක
ප්‍රීතියෙන් පිනා ගිය
සිනහව එ මට දුන්
කීයකට තවත් නම්
යුග කල්ප කාලයක්
දුන්නාද ඔබ?
No comments:
Post a Comment